Mijn verhaal: Theo 46

Op mijn 12de, heel onschuldig mijn eerste glas alcohol gedronken een “sneeuwwitje” (bier met 7Up). Door de jaren heen steeds meer gaan drinken totdat het moment was gekomen dat ik zelf ook vond dat ik wel erg veel dronk. Andere vonden dat al veel langer maar dat wuifde ik weg, ik verdiende wel een biertje na een dag werken. Het gaf me een ontspannen gevoel, alle zorgen en problemen verdwenen voor even.

Maar toen ik wou stoppen merkte ik dat dit niet zomaar ging, de eerste dag zonder alcohol was een hel. Alles geprobeerd, één dag wel één dag niet, alleen na 10 uur s ávonds maar hield het nooit lang vol. Ik was totaal verslaaft, hulp gezocht bij huisarts, klinieken etc maar nergens konden ze me helpen. Ze begrepen me totaal niet, je drinkt twee biertjes en dan stop je toch gewoon?

Maar ik kon niet stoppen, de alcohol was me de baas, ik moest blijven drinken totdat ik genoeg had (dronken dus) Bij een onderzoek in het ziekenhuis kreeg ik te horen dat als ik zo door zou gaan met mijn alcoholmisbruik ik nog 1 á 2 jaar te leven had. Slokdarm, maag, darmen, lever etc. alles was aangetast door de alcohol. Maar nog steeds lukte me het niet om te stoppen bij elke slok alcohol dacht ik wel,ik ben mezelf aan het dood drinken. Ik wou wel heel erg graag stoppen maar kon het gewoon niet meer op eigen kracht.

Toen kwam ik terecht bij de AA, daar zaten mensen die me wel begrepen die wisten hoe het is (was) om totaal afhankelijk van alcohol te zijn. Maar ze wisten ook hoe je uit je verslaving kan komen.

Ben dankzij de AA nu bijna 5 jaar droog, het was niet makkelijk maar met de hulp en steun van de AA-leden is het me toch gelukt.

Mijn leven is nu totaal veranderd, mijn lichaam heeft zich gelukkig hersteld van de schade die door de alcohol aangericht was. Zie de zon weer schijnen, geniet van elke dag.