Mijn vader, zus en oom zijn overleden aan de gevolgen van alcohol. Met veel plezier ben ik ermee gestopt.
Door: Niko Stammes – trainer-coach 18 mei 2017, 07:00
Ik kom uit West-Friesland en stopte als 19-jarige jongen abrupt met drinken. Ik verloor direct mijn dorpse vriendenkring want ik was ‘serieus geworden’.
Ik ging studeren en als niet-drinker zag ik ook daar de gekte. In de kantine werd bier verkocht. Pauze? Bier! Op feestjes werd het maar niet gezellig tot een uur of 11, want dan hadden ze gedronken. Ik vond het meteen vanaf het begin al gezellig, want ik had dat niet meer nodig.
Ik ging werken, gaf trainingen en standaard bij het avondeten vroeg er wel een cursist waarom ik niet dronk. Ik ben zeer goed geworden in het omgaan met deze vraag.
Later raakte mijn vader aan de drank en stierf op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen ervan. Mijn zuster ook. Zij stierf onlangs. Mijn oom stierf ook op zijn 54ste. Nog sterker: het dorp waar ik uit kwam, kent veel van dit soort vroegtijdige levensverlaters met als oorzaak de drank. Niet dat iemand dat toegeeft.
Op het kerkhof ontmoet ik een goede bekende uit mijn dorp. Ze begint heel vrolijk te vertellen hoeveel drankjes haar zoon op een feestje de vorige avond had gedronken.
Zij wist dat mijn vader erdoor gestorven was, plus haar man! Zijn ze blind? Dat vraag ik me af.
Een oude vriend (zeer stevige drinker) kreeg maagkanker en besloot te stoppen met… roken. Ik vroeg hem of hij niet beter kon stoppen met drinken omdat de relatie drank-maagkanker toch wel wat sterker was dan roken-maagkanker. Ik was volgens hem zo lichtgeraakt over drank, omdat mijn vader eraan was overleden, het was dus ‘een projectie’ mijnerzijds.
Onze dochter is dus niet opgevoed in een gezin met alcoholgebruik. Mijn vrouw drinkt heel incidenteel een glaasje en doet daar de hele avond over. Onze dochter drinkt niet. Niet opgedrongen, maar wel grappig dat voorbeeldgedrag kennelijk ook deze kant op werkt.
Laatst vroeg iemand haar op een feestje: ‘Waarom drink je niet, heb je een of ander geloof wat je aanhangt?’ Zij zei: ‘Mag ik jou ook wat vragen? Waarom drink jij? Is dat omdat je een of ander geloof aanhangt?’
Een goede vriendin die bij een consultatiebureau voor alcohol en drugs werkt, zegt met stelligheid dat de ziekenhuizen voor 50 procent gevuld zijn met de directe en indirecte gevolgen van alcohol. STAP (Nederlands Instituut voor Alcoholbeleid) zegt dat zo’n 140 dodelijke verkeersslachtoffers door alcohol komen.
Als je drinkt, schakelt de lever een uurtje uit per glas. De giftige alcohol gaat op zoek naar een nieuw reinigingsorgaan en vindt dat in de hersenen. Zo word je dronken, aangeschoten of ‘scheef’ zoals ze in West-Friesland zeggen.
Onze samenleving heeft een blinde vlek opgelost: roken vinden we nu schadelijk. Rokers buiten een gebouw vinden we er nu uitzien als verslaafden.
Alleen de alcohollobby is nog te sterk. Alcohol is sport. Bij Voetbal Inside op tv krijgt het publiek gratis Amstelbier in een Amstelglas. Alleen is de voorwaarde dat het glas steeds bijgevuld moet zijn, want een leeg glas ziet eruit alsof je jezelf niet onder controle hebt.
Ik ben blij dat in mijn bewustzijn op mijn 19de het inzicht ontstond dat, als ik bij de groep wilde horen, ik moest blijven drinken. Wilde ik mezelf worden, dan moest ik me eraan onttrekken. Met groot succes en plezier is me dat gelukt. Toen ik jaren later op het dorp zomaar eens een glas (alcoholvrij) bier aan mijn lippen zette, werd dat gezien door een vriend van mijn vader. Hij zei tegen mijn vader: ‘Met Niko gaat het ook weer wat beter, ik zag hem aan een biertje.’
Er is maar één ding dat Koning Alcohol kan verslaan en dat is bewustzijn.
Niko Stammes is trainer-coach.